Истории от градината на залеза
Да полетим.
Да повървим.
А после да приседнем
на камъка край пътя.
Косите ще разпусна –
на кадифената постеля
главата морна да положиш.
Към облците да погледнем.
Да откраднем шепа радост
преди края на деня.
По-нова публикация
По-стара публикация
Начална страница